سلام5

تفاوت رو احساس کردید؟ قسمت پیام های پرشین بلاگ واقعا جذاب شده. دستشون درد نکنه که بعد از این همه مدت که کم کم داشتن میشدن زشت ترین سرویس دهنده ی وبلاگ بالاخره به ذهنشون فشار آوردن و یه دستی به سر و روی دکوراسیون سیستمشون کشیدن!
یه مدت کمتر حوصله می کنم بنویسم به خاطر همین اونقدر حرف واسه گفتن می مونه که آدم دودل میشه چی بنویسه! آخر سر هم همه چیز میگه جز اون چیزایی که می خواست...
قرار بود دیروز با مجید واسه یه کار اداری بریم تهران. مثلا می خواستم یه جورایی حقم رو طلب کنم! اما به هر علتی که بود سفرمون منتفی شد و به جاش رفتیم ارسنجان دیدنی خواهرم که دانشجوی اونجاست و با هم (ما + دوستاش) یه گشتی توی شهر زدیم. هرچند ارسنجان از نظر من خیلی جذاب نبود اما جای همه سبز، خوش گذشت.
شب ساعت 8.5 بود که شیراز بودیم. به ساعت که نگاه می کردم گذر تند زمان قشنگ حس میشد.
به همین زودی یه روز گذشت! سال ها و عمر آدمی هم به همین سرعت می ره.
راستی کیا واسه مبایل ثبت نام کرده بودن؟ می خوام بدونم خوش شانس ترینتون کیه؟
واقعا این وعده ای که دادن واسه تحویل تمام سیم کارتها تا خرداد سال دیگه عملی میشه یا...؟
واسه همه ی اونایی که اسم نوشتن و باید مثل بابای من تا سال دیگه منتظر بمونن از خدا طلب صبوری می کنم! (البته بابا ی من براش اهمیت نداره! چون مطمئن هست که مبایل به دردش نمی خوره!)
در هر حال...
برای همه آرزوی لحظات خوش و دلی پر امید دارم که امید مهم ترین کلید برای باز کردن در های پیشرفت هست