فروغ فرخ زاد

دلم گرفته است دلم گرفته است

به ایوان میروم و انگشتانم را به پوست کشیده ی شب می کشم

چراغ های رابط تاریکند

کسی مرا به آفتاب معرفی نخواهد کرد

کسی مرا به مهمانی گنجشک ها نخواهد برد

پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنیست