رسم زندگانی

زندگی چقدر فراز و نشیب دارد ، همیشه هر لحظه لحظه اش همچو یادی
در خاطرت نقش می بندد . لحظه های تلخ و شیرینش ، لحظه های غم و غصه هایش !
لحظه هایی که حتی تصورش را قادر نخواهی بود ، در ذهنت به تصویر بکشی
به یاد بیاوری و آن را زنده یاد کنی !
به آسمان که چشم می اندازی بغض غریبی گلویت را می گیرد ، می خواهی گریه ات را
از سر بگیری اما احساس عاشقی در خاطرت نیست ، اشکی نیست که بریزی!
عطر و بوی دشت ها ، صدای جیک جیک قناری ها ، آواز مرغ عشق قفس ها !
صدای خش خش برگها ، باریدن باران از دل آسمانهای مهتابی و خیره بر زمین !
قدم زدن در زیر باران ، نگاه غریبی به آسمان ...
طلوع خورشید همیشه تابان ، رسم آسمانهای بی کران
رسم زندگانی زیباتر است ، اگر همراه با یار وفادارت نیز همدرد شود و همراز
دستهای نازنینش را بفشاری ، و بوسه ای بر گونه های مهربانش بزنی !
رسم زندگانی این است .. همانند شب مهتابی همراه با ستاره های شب هاست
برایم باران نشانه ای از وجود پاک اوست زیرا باران بود که دست ما را در دست هم گذاشت
بارانی که آموخت به من رسم زندگانی را ، همیشه در خاطرم خواهد ماند تا بدانی
تا بدانی که همیشه در قلب من همچو زنجیره قفل شده بر در قصر زندگیم مانده ای !
خانه قلبم ، شهر دلم و دروازه قصر زندگیم همیشه بر روی فرشته ای همچو تو باز است
همیشه چشم به انتظار قدم های پر مهرت هستم تا مرا از خود شرمنده کنی
منتظرت همیشه نشسته است تا دلشادش کنی ، با نگاهی زیبا و تبسمی اندک سرافرازش کنی
منتظرت نشسته است ای سپیدکم مثل فرشته آسمانها ، مثل امید دلها
عزیزم منتظرت مانده است ...
ای یاور همیشه مومن رسم زندگانی را تیره و تار مکن ، در خاطرت زنده کن
ای زیباترین چهره ها که برایم هدیه ای هستی از قلبها !
سرور قصرهای زندگیم ، ای شبنم زیبای سوار بر گونه های شقایق
ای ناجی قلب سوخته من ، رسم زندگانی را به جای بیاور .
رسم زندگانی را فراموش مکن و یارت را ، یار همیشه چشم به انتظارت را از این
بغض ها و اشک های مانده در این بغض غریب رها بخش
آری رسم زندگانی خیلی زیباست ، زیباتر است از همه چیز ،
رسم زندگانی را به جای بیاور ، خیلی زیباست

(((عاشق کوچولو نظربده با تشکر از عشق شما فقط عشق تو ، آره !!!. )))