زن ها به سه دلیل عادت دارند که بیشتر از ان چه به آن ها عشق ورزیده میشود ،عشق بورزند :
1. آن ها احساس میکنند عشق چیزی است که باید بدستش آورند و برای کسب آن ، مثل هر چیز دیگری که تلاش میکنند اگر تلاش کنند آن را به دست میآورند مثل تلاش که برای به دست آوردن پول بیشتر انجام میدهیم .
اما این دو موضوع کاملا متفاوت هستند آنها را با هم اشتباه نگیرید . اگر احساس میکنید ، استحقاق دوست داشتن زیاد نیستید ، مگر اینکه در قبال آن کاری کرده باشید ، تا به دستش بیاورید ، مجبور خواهید بود در روابطتان با مردها مرتبا جای خالی را پر کنید .
2. احساس میکنید اگر جای خالی را پر نکنید ، رابطه تان به هم خواهد خورد . اما ایا این رابطه شما را راضی نگه میدارد ؟ این که بدانید این رابطه فقط از سوی شما تامین میشود و طرف مقابلتان هیچ کاری برای تحکیم رابطه تان انجام نمیدهد ؟؟ و مدام ترس این را داشته باشید که اگر شما این کار ، یا فلان کار را انجام ندهید این رابطه به پایان میرسد ؟؟
3. زن ها ، از خلا متنفر هستند ، آن ها دوست دارند جاهای خالی را پر کنند شاید این عمل ناشی از همان میل غریزی و نیاز طبیعی ما به زاییدن ، مادر شدن ، صمیمیت ، ایجاد کانون گرم برای خانواده و،...... باشد و ما سکوت را دوست نداریم ، سکوت را با کلمات ، فاصله را با اتصال و وقت را فعالیت و همه ی این موارد را با عشق خود پر میکنیم و به دیگران تقدیم میکنیم .
این ها همه خوب است ، کسی در خوب بودن مادر یا زن خانواده شکی ندارد و تمام این موارد را یک استعداد محسوب میکنیم که همه زنان ایرانی این استعداد فوق العاده و خدادادی را دارند اما اگر افراط کنیم ممکن است چشممان را باز کنیم و ببینیم به تنهایی مشغول این کار هستیم . مثل ماشینی که برای روشن شدن باید آن را هل داد و هر دو نفر باید این کار را انجام دهند اما فقط یک نفر این ماشین را هل میدهد امری مسلم است
که بعد از مدتی ، آن یک نفر هم از هل دادن ماشین خسته میشود و دست از این کار بر می دارد حالا تصور کنید چه میشود ؟؟
معمولا خانم ها از اول خودشان این کار را شروع میکنند و به تنهایی ماشین را هل میدهند ، اما چرا تنهایی ؟؟ از اول کار را دوتایی انجام دهید !! زن و شوهر هر دو با هم!