تند غذا خوردن تازمان سیری کامل،احتمال چاقی را سه برابر افزایش می

تند غذا خوردن تازمان سیری کامل،احتمال چاقی را سه برابر افزایش می دهد .

پژوهشگران ژاپنی می گویند کسانی که غذای خود را به سرعت می بلعند و تا زمانی که احساس سیری کنند به غذا خوردن ادامه می دهند سه برابر کسانی که به آرامی غذا می خورند چاق می شوند.محققان ژاپنی با انجام یک تحقیق دریافتند تغییر الگوهای رفتاری که در اثر عرضه غذاهای ارزان و آماده (فست فود) بوجود آمده است،‌ نقش زیادی در همه گیری چاقی در جهان داشته است.

“هیرویاسو ایسو” و همکارانش از دانشگاه اوزاکا ژاپن، در یک مطالعه شاخص جرم بدن و عادات غذایی هزار و ۱۲۲ مرد و ۲ هزار و ۱۶۵ زن ۳۰ تا ۶۹ ساله را بررسی کردند.

حدود نیمی از این مردان و کمی بیش از نیمی از این زنان گفتند تا زمانی که احساس سیری کنند به خوردن ادامه می دهند.

این محققان همچنین دریافتند کمتر از نیمی از مردان و بیش از یک سوم از این زنان تند و با شتاب غذا می خورند.

نتایج این مطالعه نشان داد مردان و زنانی که تا سیری کامل به غذا خوردن ادامه می دادند دو برابر همسالان خود که قبل از سیر شدن دست از غذا می کشیدند احتمال دارد دچار اضافه وزن شوند.

آنها همچنین دریافتند کسانی که هم تند و هم تا سیری کامل به غذا خوردن ادامه می دهند سه برابر همسالان خود احتمال دارد مشکل اضافه وزن پیدا کنند.

لازم به ذکر است  ترکیب این دو رفتار غذایی تاثیر مضاعفی بر افزایش وزن دارد.

تند غذا خوردن، بر فاصله زمانی میان ورود غذا به دستگاه گوارش تا فعال شدن مکانیسم هایی که در ایجاد احساس سیری در مراکز اصلی مغز نقش دارند تاثیر می گذارد و باعث می شود فرد دیرتر احساس سیری کند. در نتیجه زمان کافی برای ایجاد احساس سیری فراهم نمی شود و فرد غذای بیشتری مصرف می کند.

ایجاد فاصله زمانی بین لقمه های غذا مکانیزم ایجاد احساس سیری را فعال می کند.

فودها در مدت زمان کوتاه ،مقدار زیادی انرژی موارد بدن می کنند که کالری زیادی دارند و توان سوختن آنها در بدن نیست.

نتایج یک تحقیق نشان می داد زنانی که در محیط کار خود با همکارانشان غذا می خورند غذای کمتری مصرف می کنند.

* صرف غذا در جمع اعضای خانواده :

در محیط امن و آرام خانواده، که افراد فرصت زیادی برای غذا خوردن دارند و با آسایش بیشتری غذا می خورند، مشکل تند غذا خوردن بروز نمی کند.

اضافه وزن و چاقی را یک مسئله جهانی است و بیشترین تکیه ما باید انتقال الگوی غذایی صحیح شامل عادات سنتی به نوجوان و کودکان باشد.

غذاهای آماده و غربی در کنار زندگی ماشینی و کم تحرکی به شیوع چاقی دامن می زند.

الیزابت دنی ویلیسون و کارن کمپبل متخصصان تغذیه استرالیا نیز تند خوری را یک سازوکار ژنتیکی بقا می دانند.

آنها معتقدند زیاد خوردن در شرایطی که غذا فراوان است در انسانها نهادینه شده است.

این سازوکار در شرایطی که غذا ارزان و دسترس است برای انسانها مشکل ساز شده است.

به گفته ویلسون و کمپبل،‌ تغییر جامعه شناسی مصرف غذا که طی آن خانواده ها کمتر کنار هم سر سفره غذا می خورند، غذا خوردن هنگام تماشای تلویزیون و مصرف غذاهای آماده، تند غذا خوردن را ترغیب می کند.

این دو کارشناس می گویند: افزایش دسترسی به غذاهای نسبتا ارزان که پرانرژی ترند و در وعده های بزرگتری عرضه می شوند باعث می شود افراد تا زمان اشباع کامل همچنان به خوردن ادامه دهند.

* تند غذا خوردن ، از علل چاقی

اگر می خواهید به اضافه وزن دچار نشوید ، از غذا خوردن با عجله پرهیز کنید.

به گفته متخصصان : افرادی که وعده های غذایی خود را سریع می خورند ، بیش از دیگران به چاقی و اضافه وزن دچار می شوند.

بر اساس شواهد ، هنگام غذا خوردن ، نوعی هورمون در روده ترشح می شود که موجب احساس سیری در فرد می شود.

از آنجا که ترشح این هورمون آهسته است ، افرادی که غذای خود را سریع می خورند تا پیش از تاثیر این هورمون و احساس سیری، مقدار زیادی غذا مصرف می کنند که این مسئله موجب افزایش وزن آنان می شود.

*  پیامدهای تند غذا خوردن

با عجله و تند غذا خوردن از جمله عادات نامطلوبی است که آثار سویی به دنبال دارد و از جنبه های مختلف قابل بررسی است. اغلب مردم تند غذا می خورند و برای این عمل توجیهاتی نیز می آورند و البته بی توجه از این موضوع رد می شوند.

اما موارد نادری وجود دارد که افراد واقعا عجله دارند و ناگزیرند که غذای خود را به سرعت صرف کنند تا به موقع به کار خود برسند و اغلب توجیه قابل قبولی برای این رویه غذا خوردن وجود ندارد، چرا که این عده هیچگاه از خود نمی پرسند چرا با عجله غذا خوردن دایما و همه روزه برایشان تکرار می شود؟

به نظر می رسد مردم عمدتا حوصله جویدن بیشتر لقمه غذا را ندارند و غذا خوردنشان حالت روزمرگی و رفع تکلیف دارد.

اما از زاویه دیگری هم می توان به مقوله غذا خوردن نگریست. خداوند در این عالم لذایذ مباحی قرار داده است از جمله لذت غذا خوردن. بنابراین چه بهتر که به نحو مناسب از این لذت و موهبت استفاده کنیم. اکنون باید به این سوال جواب داد که آیا کسی که با سرعت تمام غذای خود را می بلعد از غذایی که می خورد لذت می برد، یا کسی که ابتدا به ظرف غذای خود می نگرد و به آهستگی و در کمال آرامش غذای خود را میل می کند؟

بدون تردید حالت دوم لذت بخش است. ضمن آنکه آرام غذا خوردن موجب تحکیم و گرمای بیشتر محیط خانواده می گردد. اما از این جنبه احساسی که بگذریم، از نظر فیزیولوژی دستگاه گوارش و عمل بلع، می توان بطور علمی پیامدهای تند غذا خوردن را مورد تحلیل قرار داد. برای این منظور به اختصار، نگاهی به فیزیولوژی غذا خوردن می اندازیم:

- جویدن:

در هنگام جویدن، غذا به قطعات کوچک مناسب برای بلعیدن تبدیل می شود. حرکات بالا و پایین فک موجب خرد شدن غذا توسط دندان های پیشین می شود و حرکات مشابه، دندان های آسیا را قادر می سازد تا غذای خورده شده را خرد کنند.

اندازه قطعات خرد شده غذا متغیر بوده و به عوامل بیرونی مثل تربیت اولیه، نوع غذا، مکالمه تلفنی، تماشای تلوزیون و عادت بستگی دارد. جویدن بطور رفلکسی موجب ترشح بزاق و شیره های گوارشی معده می شود. انسان ممکن است روزانه تا یک لیتر بزاق تولید کند. بزاق حاوی آنزیم های آمیلاز و لیپاز است و پلی ساکاریدهایی مثل نشاسته را هیدرولیز می کند و به این ترتیب نقش مهمی در هضم کربوهیدرات ها دارد.

یکی از اعمال مهم بزاق تولید موکوس است که نه تنها در دهان و مری بلکه در نواحی دیگر دستگاه گوارش نقش مهمی را ایفا می کند. از جمله اینکه موکوس با داشتن خاصیت چسبندگی خود موجب به هم چسبیده شدن اجزای غذایی کوچک و آماده شدن آنها برای بلع می گردد. موکوس علاوه بر این موجب لیز شدن دستگاه گوارش و در نتیجه عبور آسان مواد غذایی در طول آن می گردد. زیاد جویدن موجب تحریک اعصاب سمپاتیک شده و ترشح بزاق را تا ۵ الی ۶ برابر حد معمولی خود یعنی ۳ میلی لیتر در دقیقه اضافه می کند.

- بلعیدن:

بلعیدن شامل دو مرحله ارادی و حلقی است. در مرحله ارادی لقمه به داخل حلق رانده شده و در مرحله حلقی لقمه طی یک فرایند غیرارادی وارد مری می گردد. عمل بلعیدن توسط تحریک گیرنده های موجود در دهان و حلق شروع شده و منجر به فرستادن امواج عصبی از طریق اعصاب زبانی حلقی و عصب واگ به مرکز بلعیدن در بصل النخاع می شود. دهان توسط لب های به هم فشرده شده بسته می گردد. نوک زبان به طرف بالا و سقف دهان حرکت کرده و مانع برگشت غذا به طرف عقب می شود. لقمه نیز در انحنای دهان قرار می گیرد. البته مکانیزم بلع پیچیدگی های بیشتری دارد که از حوصله این مطلب خارج است و به همین مقدار بسنده می کنیم.

اکنون که مختصرا فیزیولوژی جویدن و بلع را دانستیم، می توانیم بهتر پیامدهای با عجله و تند غذا خوردن را بررسی کنیم:

۱) فردی که به سرعت لقمه های غذا را برمی دارد و در دهان می گذارد، با هر لقمه مقداری هوا نیز می بلعد که این هوای اضافی در معده تولید گاز کرده و نهایتا یکی از ناراحتی های گوارشی یعنی نفخ را که می تواند مزمن هم باشد به وجود می آورد.

۲) تند  غذا خوردن موجب تحریک بیشتر اسید معده می شود، زیرا اولا قطعات غذای خورده شده درشت بوده و موجب انقباضات قوی و یعضا دردناک مری می گردد و به همین دلیل مدت زمانی که غذا به منظورعمل هضم توسط آنزیم های معده و شیره های گوارشی در معده می ماند نیز افزایش پیدا می کند و ثانیا در اثر ترشح بیشتر اسید و آنزیم های گوارشی در طولانی مدت مخاط داخلی معده دچار آسیب می شود. درشتی قطعات غذای بلعیده شده حتی می تواند موجب دیسفاژی شود.

۳) افرادی که تند غذا می خورند غالبا پرخور هم هستند، بعبارت دیگر با عجله غذا خوردن می تواند منجر به اضافه وزن و حتی چاقی شود; زیرا در این حالت فرد قبل از ترشح هورمون انسولین و در نهایت ارسال پیام سیری به مرکز سیری در هیپوتالاموس، غذای خود را تمام کرده است.

۴) در  شرایطی که لقمه ی غذا به خوبی جویده نشده است، هضم اولیه ای که می بایست توسط آنزیم های آمیلاز و لیپاز بزاق انجام شود، صورت نمی گیرد; به این ترتیب روند هضم به کندی انجام شده و علاوه بر آن جذب مواد مغذی نیز به خوبی انجام نمی گیرد.